79 yaşındaki Ürküş Yenigün, 1970 yılında Ardino’nun (Eğridere) Bogatino (Çorbacılar) köyünden Bursa’ya göç ediyor. Ürküş nineyle torunu Mehtap’ın yardımıyla Facebook’ta konuştuk. Yaşlı kadın, “Dün gece yine baba ocağını gördüm rüyamda. Bütün gece yolculuk yaptım ve evime döndüm. Doğup büyüdüğüm Bogatino köyünü o kadar çok özledim ki... Taşını, toprağını, evin bahçesindeki dut ağacını... Evin kapısını ve gün ağarmadan tütün topladığım tarlaları bile özlüyorum” diye paylaştı.

1935 yılında Bogatino köyünde dünyaya gelen Ürküş Yenigün, çocukluk yıllarını tütün tarlasında çalışarak geçiriyor. 19 yaşındayken komşu Hüseyincikler Mahallesi’ne evleniyor. Dört çocuk dünyaya getiriyor, 8 torun ve 1 torun çocuğuna sahip.

Ürküş nine son kez doğup büyüdüğü yeri geçen asrın 80’li yıllarında görüyor. Şimdi tekrar Bulgaristan’ı ziyaret etmek istiyor, fakat 1970 yılında Türkiye-Bulgaristan Yakın Akraba Göçü Anlaşması çerçevesinde göç ettiği için çifte vatandaşlık almakta zorluklar çekiyor. Ürküş nine o zaman Türkiye’ye göç eden ve arkasında akraba, yakınları ve dostlarını bırakan binlerce soydaşımızdan biridir.

“Göçmenlerin hayatı hiç de kolay değil. Nereye yerleşsen yabancı olmaya devam ediyorsun. Sıla özlemi bitmiyor” diyen yaşlı kadın, memleket hasretiyle yanıp tutuşuyor.

Bulgaristan ile Türkiye arasında ilk kez imzalanan göç anlaşmasıyla 1950-1951 yıllarında yaklaşık 154 bin Bulgaristan Türkü Türkiye’ye göç ediyor. İkinci göçmen akımında 1968 - 1978 yılları arasında Türkiye-Bulgaristan Yakın Akraba Göçü Anlaşması çerçevesinde yaklaşık 130 bin kişi göç ediyor. Üçüncü göçmen akımı da ülkedeki Müslüman ve Türklere karşı uygulanan zorla isim değiştirme kampanyası sonucunda 1989 yılında gerçekleştirilen zorunlu göç esnasında oldu. O zaman 3 ay içinde göçe zorlanan yaklaşık 360 bin kişiden 1990 yılının sonuna kadar 150 binden fazlası Bulgaristan’a geri dönüyor.