Bugün Bölge Mahkemesi’nde Başmüftülüğün Kırcaali medresesinin iadesi için yürüttüğü davanın ikinci duruşması gerçekleşti. Başmüftülüğün lehine tanıklık eden 88 yaşındaki Lütfi Hacıhalil Türkçe tercüman aracılığıyla geçen asrın 30’lu yıllarında şimdiki Bölge Tarih Müzesi’nin binasında bulunan Türk Lisesi’nde okuduğunu söyledi. Diğer tanık Fatme Mehmedali’de geçen asrın 40’lı yıllarında aynı okulda eğitim gördüğünü belirtti. İkisi de medresenin Kurban Bayramı’nda kesilen hayvanların derilerinin bağışlanmasıyla elde edilen gelir ve bölge halkının yaptığı bağışlarla inşa edildiğini duyduklarını paylaştılar.

Başmüftülüğün avukatı Krasimir Ruev, binanın 1923-1928 yılları arasında medrese olarak inşa edildiğinin altını çizdi. Avukat, bina arazisinin Müslüman cemaati tarafından satın alındığına dair 1922 tarihli noter belgesini gösterdi.

Davanın tarafı konumundaki Bölgesel Kalkınma Bakanlığı'nı temsilen Kırcaali Valiliği'nin avukatı Vasil Radev 1950, 1994 ve 2008 yılından binanın devlete ait olduğunu gösteren noter anlaşmaları gösterdi. 2005 yılında binanın milli önem arz eden kültürel bir anıt ilan edildiği kararının kopyasını ve müzeye dönüştürülmesi yönünde yapılan inşaat ve montaj işlerine dair belge tanıttı.

Davalının da iki tanığı dinlendi. Müze Müdürü Pavel Petkov, 1923-1928 yıllarında binanın devlet kaynaklarıyla inşasına başlandığını gösteren belgeler gördüğünü söyledi. Fakat avukat Ruev, bu belgelerin neden mahkemeye delil olarak sunulmadığı gerekçesiyle itiraz etti.

Müzede görevli Daniela Kocamanova, müze binasının medrese olarak kullanılmadığını ve devlet eğitim sistemi dahilinde faaliyet yürüten bir Türk Lisesi olarak kullanıldığını söyledi.

O dönemde çalışma zorunluluğu getiren kanuna dayanarak yerli halkın bina inşaatında kullanıldığını, bunun dışında Kırcaali Belediyesi’nin binanın inşaatı için malzeme sağladığına dair protokollerin olduğunu iddia etti.

Dimitır Dimitrov tarafından hazırlanan teknik bilirkişi raporu da dinlendi. Avukat Ruev, raporun 1921 yılından Kırcaali Düzenleme Planı’nın analizini içermediği gerekçesiyle itiraz etti. Bunun için mahkemeden ek bir bilirkişi raporu talep etti.

Mahkeme, teknik raporun tamamlanmasının dışında yeni bir teknik ve mimari bilirkişi raporu hazırlanmasına karar verdi. Bu raporların medresenin inşaatında devletin ne zaman ve ne kadar payı olduğuna dair bilgi vermesi gerekir.

Yeni yapılacak bilirkişi raporlarıyla iki tarafın sunduğu belgelerin doğurduğu çelişkinin, tanıkların verdiği ifadelerin örtüşmemesinin ve teknik raporun eksikliklerinin giderilmesi amaçlandığı belirtildi.